საშინაო ექსპერიმენტები

სკოლაში თქვენ სწავლობთ ქიმიის თეორიისმებს, ხოლო ლაბორატორიული მუშაობისას რწმუნდებით ამაში, რაც ისწავლეთ,მაგრამ ყველა თეორიულ მოსაზრების შემოწმება გაკვეთილზე არ შეიძლება. ბევრ  ქიმიურ მოვლენაზე დაკვირვება შეიძლება  საოჯახო პირობებშიც.მაშ ასე:

ინდიკატორის მომზადება.თქვენ ალბათ იცით, რომ ინდიკატორები გამოიყენება ნივთიერების  მჟავა–ფუძიანობის  დასადგენად.. ინდიკატორი შეიძლება იყოს  ბევრი მცენარის ყვავილი, ნაყოფი, ან ფოთოლი. მათი შეგროვება არ გაგვიჭირდება, მით უფრო, ზაფხულის პირობებში.  ინდიკატორის ხსნარის მოამზადეთ შემდეგნაირად. აიღეთ შეგროვილი მასალა, შეიძლება წითელი კომბოსტო,შავი ყურძენი, ალუბალი დასხვა) მოათავსეთ სინჯარაში, (ზუსტ რაოდენობას არ აქვს მნიშვნელობა, დაით  წყალი, და მოათავსეთ წყლიან აბაზანაში, ადუღეთ მანამ, სანამდეც ხსნარი არ შეიფერება.გაცივების შემდეგ ხსნარი  გაფილტრეთედა გადაიტანეთ სუფთა ჭურჭელში, მას აუცილებლად გაუკეთეთ ეტიკეტი.  მთელი წლის მანძილზე ინდიკატორით იქნებით უზრუნველყოფილი, თუ შცენარეულ მასალას შევაგროვებთ , გავახმობთ და შევინახავთ ცალ ცალკე კოლოფში, გავუკეთებთ წარწერას, ინდიკატორის ხსნარი  უშუალოდ გამოყენების წინ მოვამზადოთ.

 წინასწარ უნდა გავიგოთ რომელი ხსნარი  მჟავა–ფუძე არის შექმნისას როგორ იცვლის ფერს.პიპეტით ფრთხილად ავიღოთ ხსნარი და დავუმატოთ  მორიგეობით მჟავა ან ფუძე ხსნარი. ( მჟავა მაგ,  ძმარი,  ფუძე  კი  სოდა , ნატრიუმის კარბონატი.)

ცდის შედეგები აუცილებლად ჩაიწერეთ.

 Не только листья и ягоды могут сослужить вам службу в качестве индикаторов. На изменение кислотности четко реагируют изменением цвета некоторые соки (в том числе из красной капусты, из вишни, черного винограда, черной смородины) и даже компоты. Выполнить роль индикатора может обычный борщ. Хозяйки это давно приметили и используют такое свойство свекольного отвара, но не для анализа. Чтобы борщ был ярко-красным, в него перед окончанием варки добавляют немного пищевой кислоты - уксусной или лимонной; цвет меняется буквально на глазах.

 В лабораториях широко используют индикатор фенолфталеин. Приготовим его из аптечных таблеток того же названия. Одну-две таблетки разотрите и растворите примерно в 10 мл водки (в крайнем случае, просто в теплой воде). В любом случае таблетки растворятся не полностью, потому что кроме основного вещества, фенолфталеина, в них есть еще наполнитель - тальк или мел. Отфильтруйте полученный раствор через промокательную бумагу и перелейте в чистую склянку с этикеткой "фенолфталеин - индикатор". Этот бесцветный раствор со временем не портится. Он пригодится, и не раз, для определения щелочной среды: в ней он мгновенно краснеет. Для проверки добавьте каплю-другую фенолфталеина к раствору стиральной соды.

 А вот и образец таблицы, которая будет служить вам справочником при выборе индикатора:

Индикатор Цвет раствора

исходный в кислой среде в щелочной среде

Виноградный сок

Синий ирис Темно-красный

Ярко-синий Красный

Красный Зеленый

Зелено-голубой

 Предлагаем вам продолжить таблицу самостоятельно.

 И последнее о растительных индикаторах. Некогда было в моде писать приглашения на лепестках цветов; а писали их в зависимости от цветка и желаемого цвета надписи раствором кислоты или щелочи, пользуясь тонким пером или заостренной палочкой. Попробуйте, если хотите, писать таким образом, но лепестки и растворы для письма подберите самостоятельно. Имейте в виду, что раствор должен быть не слишком концентрированным, иначе можно повредить нежный лепесток.